Soms voel ik mij schuldig dat ik niet genoeg tijd en aandacht besteed aan mijn vrienden die aan de andere kant van deze realiteit werken. De Pleiadische Afgezanten van het Licht, Aartsengel Michael en zo zijn er nog een aantal waar ik veel mee samenwerk en veel contact mee heb.
Maar je brengt toch veel tijd samen door, zou je zeggen. Alle sessies die ik geef, de programma’s en meditaties die ik leid…
Dat is zo, maar het is altijd voor iemand anders, een cliënt of een groep. En dat is anders dan rustig zitten om eens van perspectief te wisselen, te kunnen “kletsen” met elkaar. Het gaat altijd over iemand anders, iets anders, dan ons contact samen.
En wat vertel ik mensen?
“Zorg dat je een persoonlijke band opbouwt met je gidsen!”
Dan moet ik dat toch zelf ook in de praktijk brengen!
Laatst besprak ik dit met mijn team. Ik voelde hen bijna letterlijk lachen. Vanuit hun perspectief is er helemaal niets aan de hand. Zij zien het werk dat ik samen met hen verricht voor anderen ook als heel persoonlijk.
We werken als een team, samen.
En in het samenwerken vloeien onze energieën samen. Verbinden we ons op een manier die anders niet toegankelijk zou zijn voor ons. Dieper dan als we slechts op individueel niveau zouden werken.
Ons verbinden voor het grotere geheel geeft ons een diepere connectie op persoonlijk vlak.
En als ze dat zo vertellen, begrijp ik het ook wel. Het is net zoals bij een workshop waar ik aan mee doen en je een oefening samen met iemand anders doet. Daarvoor ken je elkaar eigenlijk niet, maar na afloop is er een band ontstaan. Je hebt samen iets gedaan, iets meegemaakt. En als je aan het einde van de dag afscheid neemt van iedereen, voelt het anders, omdat je samen een proces hebt doorgemaakt.
Het maakt dus niet uit hoe je je verbindt met je spiritteam of je sterrenteam. Om samen te werken, samen te kletsen, hulp te vragen, hulp te bieden. Met elke connectie, voor welk doel ook, ben je weer een stuk dieper verbonden.
Het grotere issue is mijn schuldgevoel, vertelden ze mij. Waarom voel ik mij schuldig? Waarom heb ik het gevoel dat ik tekort schiet? Dat wat ik doe niet genoeg is?
Veel lichtwerkers worstelen daarmee. Het is niet genoeg! En daarmee worden we vastgehouden in angst en in schuld. Worden we verankerd in de energie van schaarste.
Daarmee beperken we onszelf en de wereld.
Als we nu met z’n allen het schuldgevoel, het boetekleed af zouden leggen komen we weer dichterbij ons natuurlijke aard van overvloed.
Wil je ook van je schuldgevoel af?
Probeer eens het volgende:
Roep de Pleiadische Afgezanten van het Licht aan (of je Sterrenteam als je die hebt) en vraag het alles af te voeren wat je loslaat.
Voel in je lichaam waar het schuldgevoel zit.
Adem er naar toe. Geef het de ruimte. Laat het zo groot worden als het kan worden. Bedank het voor de boodschap.
Adem gouden licht naar de plekken in je lichaam waar het schuldgevoel zit. Laat het gouden licht alles absorberen. Op je uitademing voert het gouden licht alles mee wat het heeft opgenomen.
Ga door totdat het helemaal weg is.
Vraag je Hoger Zelf voor je te komen staan en je lichaam te vullen met Hoger Zelf energie.
Bedank alle Lichtwezens die je hebben geholpen.