Na al die jaren spiritueel werk hou ik nog altijd niet helemaal volledig van mezelf.
Dat frustreert me wel eens. Van die oude maar helaas nog knagende overtuigingen spelen dan op in mijn achterhoofd, zo van “is het dan niet egoïstisch van mezelf?”
De laatste tijd ben ik eens flink gaan graven in waarom dat zo is.
De gidsen vertelden mij het volgende:
Als je niet 100% jezelf bent, kan je niet 100% van jezelf houden. Als je nog niet helemaal volledig van jezelf kan houden, wil dat zeggen dat er nog gebieden zijn waar je nog niet helemaal 100% jezelf bent.
Hoe meer je van jezelf houdt, hoe meer je jezelf kan zijn. Hoe meer ruimte jij creëert om als het ware in je ware zelf te zakken, hoe meer je van zelf zult kunnen houden.
Het ultieme doel is: volledige overgave aan jezelf. Want dan geef je je over aan liefde.
Want de ware JIJ is liefde: 100% liefde. Hoe dieper je in jezelf zakt, jezelf accepteert, hoe meer je jezelf opent voor liefde. Als je volledig jezelf bent, ben je 100% liefde. Uiteindelijk geef je dus over aan jezelf, aan pure liefde.
Liefde is connectie, verbinding met jezelf, met een ander. Wat een ander raakt, raakt jou ook. Je deelt de pijn van een ander, je deelt het geluk van een ander. De pijn van een ander is jouw pijn. Het geluk van een ander is jouw geluk.
Dit is wat het betekent om “we zijn allen één” daadwerkelijk in de wereld te zetten. Zo voelt “we zijn allen één”.
100% Liefde betekent 100% verbinding met alles om je heen. Door liefde te dienen, dien je alles en iedereen om je heen. Inclusief jezelf.
Jij bent onderdeel van die “één” in “we zijn allen één”. Als jij niet volledig van jezelf houdt, onttrek je liefde aan iedereen! Zink dus dieper en dieper in de liefde voor jezelf als je de wereld wilt helpen.